25 april 2019 - In 2013 is een verdachte vervolgd wegens laster. Hij zou aan een gezinsvoogd en anderen e-mails hebben verzonden waarin hij aangaf dat zijn ex-vrouw een prostituée was. Daarnaast zou hij deze informatie in de flat waar zijn ex woonde hebben verspreid.
Bij de politie heeft de verdachte verklaard dat hij op de telefoon van zijn dochter een 06-nummer van zijn ex had aangetroffen en dat hij dit nummer op Google heeft opgezocht. Naspeuring leverde op dat dit 06-nummer op de website speurders.nl gekoppeld was aan een seksadvertentie. Onder verwijzing naar deze advertentie heeft hij vervolgens medebewoners van de flat, een medewerker van de verhuurder en de gezinsvoogd medegedeeld dat zijn ex zich bezig zou houden met prostitutie.
Het hof achtte niet bewezen dat verdachte de advertentie zelf had geplaatst. Wel achtte het hof ‘laster’ bewezen. Volgens het hof had de verdachte zich schuldig gemaakt aan laster door een op internet geplaatste seksadvertentie betreffende zijn ex-vrouw te verspreiden onder de medebewoners van de flat waar het slachtoffer woonachtig was en door deze advertentie op te sturen naar een woningcorporatie bij wie het slachtoffer haar woning huurde en naar de gezinsvoogd. Hiermee heeft de verdachte zijn ex-vrouw en moeder van zijn kinderen ernstig aangetast in haar eer en goede naam.
In cassatie is aangevoerd dat pas van ‘laster’ sprake is wanneer opzet aanwezig is op de aanranding van iemands eer of goede naam. Bovendien is vereist dat de dader weet dat het tenlastegelegde feit in strijd is met de waarheid. Dat laatste was in deze zaak naar de mening van de verdediging nu juist niet het geval. Het hof heeft immers onder meer de door verdachte bij de politie afgelegde verklaring voor het bewijs gebruikt. Uit deze verklaring volgt dat verdachte het telefoonnummer, dat volgens zijn dochter van zijn ex-vrouw was, heeft gegoogled en dat daaruit vervolgens bleek dat dit telefoonnummer aan een seksadvertentie gekoppeld was. Uit een door de verdachte aan de politie overgelegde e-mail blijkt voorts dat hij de tenlastegelegde feiten heeft verspreid, omdat hij zich zorgen maakte over zijn kinderen. Nu uit de bewijsmiddelen volgt dat verdachte er kennelijk van uitging dat de tenlastegelegde feiten waarheid zijn en uit geen van de (overige) bewijsmiddelen volgt dat verdachte wist dat aangeefster zich niet prostitueerde, kan niet, zonder nadere motivering, die ontbreekt, worden vastgesteld dat verdachte dus wist dat de ten laste gelegde feiten in strijd zijn met de waarheid.
In zijn conclusie van 23 april 2019 valt advocaat-generaal mr. PC Vegter de verdediging bij. Uit de bewijsvoering kan niet (zonder meer) worden afgeleid da de verdachte daadwerkelijk wist dat de inhoud van de door hem gedane mededelingen in strijd met de waarheid was. Hij stelt de Hoge Raad dan ook voor de uitspraak van het hof te vernietigen. De Hoge Raad verwacht op 18 juni 2019 uitspraak te doen.
De (geanonimiseerde) conclusie treft u hier aan.
