Zoals in strafzaken zal in ontnemingszaken de veroordeelde de behoefte hebben om ter zitting getuigen te horen. Dat was ook het geval in een procedure die bij het hof Arnhem-Leeuwarden speelde. In de betrokken zaak had de rechtbank de veroordeelde veroordeeld tot betaling van iets meer dan € 143.000,00. Het voordeel zou zijn verkregen uit handel in drugs.
In de zaak was een berekening gemaakt van de uitgaven en legale inkomsten van de veroordeelde. Dit resulteerde kort gezegd in een bedrag dat de veroordeelde illegaal had verdiend. Tegen het vonnis van de rechtbank heeft de veroordeelde hoger beroep ingesteld. In een appelschriftuur heeft de veroordeelde verzocht een aantal getuigen te horen. Zo zou hij getuigen willen horen die zouden kunnen verklaren over inkomsten uit autohandel en getuigen die zouden kunnen bevestigen dat de veroordeelde in een horecazaak meer had verdiend dan de eigenaar van die horeca zaak op papier aan hem had uitbetaald.
Het hof heeft de verzoeken afgewezen. Ten aanzien van de getuigen die waren opgegeven om te verklaren over de inkomsten uit de autohandel overwoog het hof dat het hof voor een deel met die inkomsten rekening heeft gehouden en niet voldoende onderbouwd was waarom getuigen gehoord moesten worden. Ten aanzien van de ’horeca-getuigen’ overwoog het hof dat er geen begin van aannemelijkheid was dat de veroordeelde in de horeca had gewerkt.
Tegen het arrest heeft de veroordeelde cassatie ingesteld. In cassatie is onder meer geklaagd over de afwijzing van de getuigenverzoeken.
In zijn conclusie van 29 mei 2018 is Advocaat-Generaal mr. F.W. Bleichrodt ingegaan op de klachten. In zijn conclusie gaat hij onder meer in op het specifieke karakter van de ontnemingsprocedure en de in dat verband geldende bewijslastverdeling. Aan een getuigenverzoek mogen zwaardere eisen worden gesteld. Van de verdediging kan worden verlangd dat zij concreet en gemotiveerd aangeeft waarom de getuigen bewijs zouden kunnen leveren voor de stelling dat de omvang van het wederrechtelijk verkregen voordeel beperkter is geweest dan hetgeen het O.M. heeft aangevoerd.
Vervolgens is de Advocaat-Generaal ingegaan op hetgeen in het dossier aan bewijs voorligt. Aan de hand daarvan komt hij tot de conclusie dat de verzoeken om de ‘autohandel- getuigen’ te horen inderdaad onvoldoende onderbouwd zijn. Dat ligt anders ten aanzien van de ‘horeca-getuigen’. Uit de door de verdediging verstrekte stukken (onder meer een Drank- en Horecawetvergunning) en hetgeen het O.M. naar voren heeft gebracht, volgt onder meer dat een getuige heeft verklaard dat de veroordeelde wel eens contant een voorschot op zijn salaris kreeg. De Advocaat-Generaal adviseert de Hoge Raad dan ook de uitspraak te vernietigen.
De conclusie is
hier te raadplegen.
De Hoge Raad verwacht op 10 juli uitspraak te doen.
